Dzień 1: Rewolucja w umiejętnościach

Zapraszamy do zapoznania się z opisami pierwszego dnia wystąpień w sesjach przedpołudniowych.

Metodyka nauczania i uczenia się dorosłych z wykorzystaniem nowych technologii

Pandemia przyspieszyła upowszechnienie i rozwój technologii edukacyjnych. Używamy Zooma, Teamsów, Google Meet, systemów webinarowych i platform zdalnego nauczania. Tworzymy kontent edukacyjny - kursy online, filmy wideo, "PowerPointy", "PDFy" i rozwiązania VR. Projektujemy szkolenia biznesowe i procesy dydaktyczne na uczelniach. Dokonujemy ewaluacji wiedzy i umiejętności.

Czy pandemia upowszechniła w takim samym stopniu metodykę nauczania i wiedzę o efektywności uczenia się dorosłych z wykorzystaniem technologii? Mam wrażenie, że refleksje po tych doświadczeniach doprowadziły u części osób do utwierdzania się w przekonaniu, że e-learning i nauczanie zdalne jest mało efektywne, a u części do poszukiwań efektywności uczenia się z wykorzystaniem technologii. Z badań naukowych wynika, że e-learning jest przynajmniej tak samo efektywny lub lepszy, niż edukacja stacjonarna. To nie w formach, a metodach skrywa się cała tajemnica.

Zapraszam do mojej historii i mojego świata - historii architekta uczenia się i świata zastosowania dorobku nauki w rozwiązaniach dla edukacji osób dorosłych z wykorzystaniem technologii. Przez 40 minut postaram się zapełnić lub uzupełnić Wasz kuferek z narzędziami metodycznymi i przybliżyć Wam czynniki wpływające na efektywność uczenia się oraz koncepcje, modele i struktury metodyczne, w tym:

1. dbanie o obciążenie poznawcze odbiorców i ich pamięć roboczą

2. budowanie mostu między wiedzą uprzednią, a pamięcią długotrwałą

3. rozłożenie uczenia się w czasie

4. kontekst uczenia się i informacje zwrotne prezentujące konsekwencje podjęcia decyzji

5. dbanie o transfer uczenia się, by nowe umiejętności były wykorzystywane w pracy

6. dbanie o poprawność ewaluacji wiedzy i umiejętności

Ich uwzględnienie pozwoli Wam unikać poważnych błędów metodycznych w zastosowaniu technologii do uczenia się

Human-centered design: projektowanie z myślą o różnorodności

W szeroko pojętej świadomości społecznej human-centered design (HCD ) to zbiór zasad, którymi kierują się zespoły z branży IT. Nic bardziej mylnego. HCD to koncepcyjne podejście do rozwiązywania problemów skoncentrowane na odbiorcy. Nie tylko na użytkowniku aplikacji czy software’u, ale i materiałów edukacyjnych czy na uczestniku szkolenia lub coachingu.

Po co Ci to? Świadome wdrożenie HCD w procesie szkoleniowym usprawnia i ulepsza interakcje m.in. na poziomach:

  • human-to-human (Ty i uczestnik szkolenia)
  • human-computer (uczestnik szkolenia i software, na bazie którego chcesz prowadzić szkolenia).

A zatem dokładnie tam, gdzie istnieje wzmożone ryzyko wystąpienia błędów powodowanych przez działania ludzkie. Z drugiej strony HCD bierze pod uwagę predyspozycje i potrzeby użytkownika, tym samym wspierając (neuro)różnorodność.

Weź udział w sesji i przekonaj się, że HCD jest dla wszystkich, którzy cenią sobie partnerską relację w komunikacji za pośrednictwem nowych technologii. Weź swój laptop, tablet lub telefon — przydadzą się do wykonania ćwiczeń.

Krajobraz uczenia się dorosłych w Polsce w świetle badań Instytutu Badań Edukacyjnych

W trakcie wystąpienia omówione zostaną wyniki badań realizowanych przez Instytut Badań Edukacyjnych w obszarze uczenia się przez całe życie. W badaniach Uczenie się dorosłych Polaków, Ścieżki edukacyjne uczących się dorosłych w Polsce oraz Badanie rozpoznawalności Zintegrowanego Systemu Kwalifikacji (ZSK) i Zintegrowanego Rejestru Kwalifikacji (ZRK) poszukiwano czynników wspierających motywację do uczenia się Polek i Polaków. 

Jak się uczymy? Kim są osoby zaangażowane edukacyjnie, a kto pozostaje bierny? W ilu szkoleniach uczestniczymy, a ile kończymy faktycznym sprawdzeniem naszej wiedzy i umiejętności? Czy certyfikaty mają dla nas znaczenie? 

To tylko niektóre z pytań, na które będziemy starali się udzielić odpowiedzi.

Skala Współpracy – nowy model dynamiki grupowej

Jak to się dzieje, że niektóre jednostki i zespoły intensywnie ze sobą współpracują, a inne nie? Dlaczego większość grup i organizacji potrafi tkwić długo w marazmie, podczas gdy inni polaryzują się pomiędzy konfliktem a synergicznym działaniem?

Między innymi te pytania zadawali sobie Pieter Schoe i Floor Vullings – holenderscy trenerzy, którzy opracowali nowy model dynamiki grupowej, „Skalę Współpracy”. 

W ich ujęciu grupy i jednostki funkcjonują pomiędzy trzema ogólnymi „stanami”: zmagania, unikania i współpracy. Znalezienie się w konkretnym stanie ma swoje konsekwencje; zmaganie generuje opór, unikanie oznacza dystans, a współpraca przyczynia się do wzrostu zaufania. Do każdego z tych stanów prowadzą „klucze”, czyli narzędzia, techniki, zachowania, które mogą sprzyjać przemieszczaniu się pomiędzy nimi. 

Model zyskuje coraz większą popularność w Holandii, Belgii, Niemczech czy Francji. Jest niezwykle doceniany przez trenerów i osoby pracujące z grupami. W czasie wystąpienia opowiem o jego polskim tłumaczeniu i korzyściach wynikających ze stosowania modelu.

Rejestracja

Udział w VII Forum Edukacji Dorosłych jest bezpłatny. Warunkiem uczestnictwa jest posiadanie aktywnego konta na platformie EPALE.

Po wypełnieniu formularza rejestracyjnego otrzymasz maila z potwierdzeniem udziału i szczegółami dostępu do wydarzenia.